Το κλάδεμα των εσπεριδοειδών
Το κλάδεμα των εσπεριδοειδών
Το κλάδεμα των εσπεριδοειδών διακρίνεται σε κλάδεμα διαμόρφωσης, καρποφορίας, σε κλάδεμα ανανέωσης και κλάδεμαδένδρων που έχουν ζημιωθεί από παγετούς.
Με το κλάδεμα διαμόρφωσης δίνεται στα δένδρα ένα σφαιρικό σχήμακαι γι’αυτό τα δένδρα προετοιμάζονται από το φυτώριο. Κατά την μετα
φύτευση των δενδρυλλίων από το φυτώριο στη μόνιμη θέση τους κλαδεύονται σε ύψος 70-80 εκατοστών, προκειμένου να διαμορφωθούν σε βραχύκορμα δένδρα. Από τους πλάγιους βραχίονες που θα αναπτυχθούν επιλέγονται 2-4 πλάγιοι βλαστοί που θα εξελιχθούν σε βραχίονες του δένδρου, και αυτοί με τη σειρά τους βραχύνονται στα 4-5 γόνατα.
Κλάδεμα καρποφορίας. Δένδρα που βρίσκονται σε καλή παραγωγική κατάσταση αλλά έχουν αδύνατη νέα βλάστηση ,κλαδέυονται αυστηρά, για να αναπτύξουν μεγαλύτερους και ζωηρότερους βλαστούς.
Τα δένδρα που αναπτύσσουν ζωηρότατους βλαστούς αφήνονται ακλάδευτα ή κλαδεύονται ελαφρά, για να παράγουν περοσσότερους καρπούς και αργότερα με τα χρόνια, όταν εξασθενίσουν οι βλαστοί, εφαρμόζεται αυστηρό κλάδεμα.
Επίσης αφαιρούνται άχρηστοι και ζημιωμένοι βλαστοί. Σε δένδρα που έχουν πολλούς βλαστούς και προκαλούν σκίαση στο δένδρο, γίνεται καθάρισμα του δένδρου ,για να μπορεί να αεριστεί καλύτερα και να έχει καλύτερο φωτισμό. Με λίγα λόγια γίνεται μια εξισορρόπηση της βλάστησης με την καρποφορία και καθαρισμός του δένδρου από άχρηστους και γερασμένους βλαστούς.
Κλάδεμα ανανέωσης. Όταν οι οπωρώνες γεράσουν και μειώνεται η ζωηρότητα των βλαστών και η παραγωγή τους, καθώς επίσης έχουμε και υποβάθμιση της ποιότητας, εφαρμόζεται βράχυνση βραχιόνων και η νέα κόμη αποκτάται σε 2-3 χρόνια περίπου.
Κλάδεμα μετά από παγετό. Σε περίπτωση που δημιουργηθεί παγετός θα πρέπει να αφαιρούνται όλοι εκείνοι οι βλαστοί, οι οπαίοι έχουν ζημιωθεί αρκετά και δεν πρόκειται να ξαναβλαστήσουν. Μετά από αυτό το κλάδεμα συνιστάται ψεκασμός με χαλκό για την αντιμετώπιση ασθενειών.
Ηλίας Ράφτης – Γεωπόνος
Κορυφοξήρα των εσπεριδοειδών
Κορυφοξήρα (Deuterphoma tracheiphila)
Ασθένεια του ξύλου που προσβάλει κυρίως λεμονιές, κιτριές και νεραντζιές. Εκδηλώνεται αρχικά με απότομο μαρασμό, κιτρίνισμα και ξήρανση των φύλλων σε μερικούς βλαστούς και στη συνέχεια με ξήρανση από την κορυφή προς τη βάση κλαδίσκων και βραχιόνων του δένδρου.
Συμπτώματα: Τα δένδρα είναι ευπαθή το φθινόπωρο και το χειμώνα. Οι μολύνσεις εννοούνται από την ύπαρξη πληγών και υγρασίας. Τα μέτρα αντιμετώπισης είναι κυρίως προληπτικά:
Τα δέντρα που ξηραίνονται από την ασθένεια πρέπει να εκριζώνονται και να καίγονται.
Η εξυγίανση με αφαίρεση των ξηρών προσβεβλημένων κλάδων μαζί με υγιές τμήμα 15-20 εκατ. και το κάψιμο αυτών πρέπει να γίνεται το φθινόπωρο πριν την έναρξη των βροχών.
Αποφυγή κλαδεμάτων και οργωμάτων από το φθινόπωρο έως αργά την άνοιξη. Επίσης πρέπει να αποφεύγονται οι τραυματισμοί των κλάδων, του κορμού και των ριζών. Τυχόν πληγές να προστατεύονται με εγκεκριμένα σκευάσματα.
Η χρήση υγιούς πολλαπλασιαστικού υλικού και ανθεκτικών ποικιλιών είναι ο αποτελεσματικότερος τρόπος αντιμετώπισης της ασθένειας.
Συστήνονται 2-3 προληπτικοί ψεκασμοί με χαλκούχα σκευάσματα κατά τη διάρκεια της βροχερής περιόδου. Ο πρώτος ψεκασμός γίνεται το φθινόπωρο, με την έναρξη των βροχών. Έκτακτοι ψεκασμοί πρέπει να γίνονται αμέσως μετά από χαλαζόπτωση ή παγετό.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Επιλέγετε τα κατάλληλα φάρμακα από τις λίστες των φυτοπροστατευτικών δραστικών ουσιών που σας προτείνουν οι γεωπόνοι. Φροντίζετε να τηρούνται αυστηρά οι χρόνοι που αναγράφονται στις συσκευασίες μεταξύ τελευταίας επέμβασης και συγκομιδής.
Πηγη: Agro24