Ο μύκητας του κυπαρισσιού (Seiridium cardinale)
Ο μύκητας του κυπαρισσιού (Seiridium cardinale)
Ο μύκητας του κυπαρισσιού (Seiridium cardinale). Το αειθαλές ή μεσογειακό κυπαρίσσι (Cupressus sempervirens), με την πυραμιδοειδή ή οριζοντιόκλαδη ποικιλία του,είναι στενά συνδεδεμένο με το ελληνικό τοπίο, χρησιμοποιούμενο ευρύτατα σε πάρκα, δενδροστοιχίες και αρχαιολογικούς χώρους. Τα κυπαρίσσια Leyland φυτεύονται συνήθως στους κήπους για να παρέχουν έναν γρήγορο φράκτη ορίου ή καταφυγίων. Η ταχεία ανάπτυξή τους (μέχρι ένα μέτρο ετησίως), βαριά σκιά και μεγάλο πιθανό ύψος (συχνά πάνω από 20 μ ψηλά στους όρους κήπων, και μπορούν να φθάσουν σε τουλάχιστον 35 μ) τα καθιστούν τα ιδανικά φυτά κάλυψη.
Το κυπαρίσσι εθεωρείτο ως απρόσβλητο από ασθένειες είδος μέχρι το 1928, όταν για πρώτη φορά περιγράφηκε στην Καλιφόρνια της Αμερικής η γνωστή πλέον ασθένεια του έλκους του κυπαρισσιού, που προκαλείται από το μύκηταSeiridium cardinale
Στην Ελλάδα η ασθένεια έχει προκαλέσει σοβαρές ζημιές κυρίως σε κοιλάδες με μεγάλη υγρασία ή σε μεγάλα υψόμετρα με ψυχρούς ανέμους στην διάρκεια του χειμώνα, ενώ σε μέρη με ξηροθερμικό κλίμα η ασθένεια εμφανίζεται μόνο σε διάσπαρτες μικροεστίες.
Ο μύκητας του κυπαρισσιού (Seiridium cardinale). Συμπτώματα
Το πιο εμφανές σύμπτωμα είναι το καφέ χρώμα των κλάδων ή των κορυφών των δένδρων, το οποίο είναι δυνατόν να εμφανισθεί οποιαδήποτε εποχή, κυρίως όμως άνοιξη και καλοκαίρι.
Η νέκρωση των κλάδων ή της κορυφής είναι αποτέλεσμα ενός περιφερειακού έλκους, το οποίο συνήθως ξεκινά από τραύματα στη βάση των κλαδίσκων ή κλάδων. Στη συνέχεια η νεκρούμενη περιοχή εξαπλώνεται, ο φλοιός σχίζεται και σχηματίζει έλκος με άφθονη εκροή ρητίνης. Τα μεγάλα δένδρα νεκρώνονται από την αθροιστική επίδραση πολλών ελκών. Η νέκρωση επιταχύνεται σε δέντρα που φύονται σε πολύ υγρά περιβάλλοντα και γόνιμα εδάφη. Τα ρητινώδη έλκη του φλοιού είναι το πιο χαρακτηριστικό μακροσκοπικό σύμπτωμα. Ο μύκηταςS. cardinaleπαράγει καρποφορίες του ατελούς σταδίου, τα ακέρβουλα στο νεκρό φλοιό του έλκους.
Αντιμετώπιση
Ο μύκητας του κυπαρισσιού (Seiridium cardinale). Εξυγίανση:Η άμεση αυτή μέθοδος βασίζεται στην κοπή και καύση νεκρών ή σοβαρά προσβεβλημένων δένδρων και είναι πιο αποτελεσματική, εφόσον διενεργείται σε μεγάλες εκτάσεις. Το ξύλο μπορεί να χρησιμοποιηθεί, εφόσον αποφλοιωθεί. Μερικές φορές μπορεί να γίνει απομάκρυνση μολυσμένων κλάδων ή κορυφών, κυρίως σε δένδρα με ιστορική αξία.
Ραντισμοί:Οι ραντισμοί με βενζιμιδαζολικά μυκητοκτόνα (benomyl, carbentazim) είναι οικονομικά επιτρεπτοί μόνο σε φυτώρια ή δένδρα με καλλωπιστική ή ιστορική αξία. Δύο ή τρεις ψεκασμοί πρέπει να γίνονται την άνοιξη και το φθινόπωρο και έχουν κυρίως προστατευτικό χαρακτήρα
28/4/2015